Zaterdag 7 oktober 2006

Jammer genoeg is onze webmaster Adrie nog niet in staat aanwezig te zijn, maar er zit gelukkig wel vooruitgang in haar herstel. We hopen uiteraard van harte dat zij de volgende keer weer in ons midden zal zijn. Rob en Hanna zijn er ook niet, wegens hun bezigheden op de Boekenboeldag in Uithoorn. De ochtend gaat, onder het genot van koffie met traktaties van Hans en Jopie, snel voorbij met allerlei bezigheden, waarvan we een impressie aan de hand van foto’s zullen geven.

Hans heeft een boekje gekregen dat gemaakt is naar voorbeeld van een diptiek. De platten zijn van keramiek en aan elkaar geknoopt met touw. Binnenin is een dubbel tekstblad meegeknoopt. Jammer dat het achterplat verkeerd om meegebonden is!


Jopie laat haar boekdoos: 'van drukvel tot bandzetter' zien, waarin ze alle etappes die ze van de bandzetter apart gemaakt heeft, bewaart.

Ook toont ze ons een mini-boekmodel van een Gotische band, gemaakt door haar collega Jos van Raay. Hij was zo geïnspireerd door onze bezigheden, dat hij ook aan de slag is gegaan. Met een prachtig resultaat.

Fem en ik (Ine) hebben boekdozen meegenomen om te laten bekijken. In 1997/1998 hebben we die ontworpen voor het opbergen van het boek én alle kapitaalmodellen die we gemaakt hadden aan de hand van dat boek: Headbands, how to work them van Jane Greenfield.

Frans demonstreert hoe je inkt maakt van "notenklontjes". Het is een fijnkorrelige poeder, waarvan een klein gedeelte opgelost in water, een mooi bruine inkt geeft. Met deze inkt kun je schrijven of kalligraferen, maar ook, zoals Frans gedaan heeft, de boeksnede verven.

notenklontjes

Hans heeft het boekje met de uitgesneden letter E klaar en legt uit hoe hij een en ander gemaakt heeft. Het voorplat is samengesteld van een dubbele laag karton, maar in totaliteit even dik als het achterplat. In één dunne laag van het voorplatkarton heeft hij de letter uitgesneden en daarna dat plat bekleed. De bekleding bij de letter is ingesneden en met kleine inslagrandjes naar binnen geplakt. Vervolgens heeft hij het tweede dunne karton beplakt met hetzelfde linnen en ertegen geplakt. Daarna is de hele band verder afgemaakt. Het is een fraai boek geworden.

Omdat Hans graag wil weten hoe lumbecken in zijn werk gaat, heeft Ine de Louet lumbeckpers meegenomen en legt uit hoe Hans ermee moet werken. Pers met grendels en L-vormige klemplanken omhoog zetten en opendraaien. Stapel papier aan kop en rug gelijk stoten, in de pers laten zakken tot het papier gelijk ligt met de onderste rand van de lumbeckpers. Controleren of de bladen nog goed gelijk liggen. Pers met vleugelmoeren dichtdraaien en omdraaien. De grendels opzij schuiven, en papier omklappen op de naar buiten scharnierende klemplank. Smeerpapier gebruiken onder het omgeklapte papier tijdens het inlijmen. Hetzelfde proces ook de andere kant op. Grendels weer omhoog, siliconen papier aan weerszijden van de rug plaatsen en de rug nog eens inlijmen. Boekrug laten drogen. Nou dat gaat uiteraard voortreffelijk.

Vorige maand vroegen we ons af wat het effect zou zijn als je een boekblok in één keer zou driegen. Anton heeft de proef genomen en laat het resultaat zien. Het is zeer zeker een methode om toe te passen. Het boek gaat perfect open. Wat je wel ziet is dat de rug enigszins hol trekt, maar hang je het boek in, dan zie je daar waarschijnlijk niet veel van.


De middag staat in het teken van het blinddrukken. We zijn geïnspireerd door de tentoonstelling over het werk van Menalda en willen experimenteren met deze techniek. Anton heeft daarom literatuuronderzoek gedaan en kan ons diverse fragmenten voorlezen over de uit te voeren handelingen. Iedereen heeft een hoeveelheid borden beplakt met allerlei leersoorten en uit eigen voorraad fileten, stempels en branders meegenomen, zodat er een grote verscheidenheid aan materiaal is.
Hans heeft een voortreffelijke constructie gemaakt om een omgekeerde strijkbout als verhittingsbron voor de stempels te kunnen gebruiken.
We merken al snel dat werken op natuurgelooid leer beter gaat dan op chroomgelooid leer. Maar temperatuur van de stempel en natheid van het leer zijn eveneens van grote invloed.
Het is niet gemakkelijk om een gelijkmatige zelfde afdruk te krijgen. In het blanke leer zie je heel duidelijk de bruine verkleuring die door de hete stempel veroorzaakt wordt, maar om diezelfde kleur te handhaven bij ieder stempelafdruk zal veel oefening nodig zijn.

Via Jopie krijgen we van boekbinderij Elzenga ook allemaal bord beplakt met Dainel en iedereen is enthousiast over de blinddrukken die daarop, zonder al te veel moeite gemaakt kunnen worden.

Rob is intensief bezig met het trekken van cirkels en het lukt hem bijzonder goed. Alleen is hij nog niet tevreden over de egaliteit van de indruk.

Verder oefenen we met het overbrengen van een tekening op het leer met calqueerpapier, om de lijnen vervolgens met het vouwbeen te trekken en daarna met de hete fileten. Makkelijk is anders.
We merken ook dat het tussendoor polijsten van de fileten op de leervijl heel nuttig is. Een leervijl is te maken van een reep leer die met de haarkant op een stuk karton of hout geplakt wordt. De fileten worden over de vleeskant gewreven om ze te polijsten en het resultaat is dat de fileten dan veel soepeler over het leer glijden.
Al met al is blindstempelen toch ingewikkelder dan we dachten en is er veel oefening nodig om tot mooie resultaten te komen.

Tot besluit van deze dag krijgen we allemaal van Rob Koch losse katernen van een Indonesisch receptenboekje "Neeltje", met de opdracht er een toepasselijk gebonden boek van te maken.